16 Maja – Międzynarodowy Dzień Pokojowego Współistnienia

Wspólne życie w pokoju polega na akceptowaniu różnic i umiejętności słuchania, rozpoznawania, szacunku i doceniania innych, a także życia w pokoju i zjednoczeniu.
Zgromadzenie Ogólne ONZ w 2016 roku ogłosiło 16 maja Międzynarodowym Dniem Pokojowego Współistnienia jako środek regularnej mobilizacji wysiłków społeczności międzynarodowej na rzecz pokoju, tolerancji, integracji, zrozumienia i solidarności. Dzień ten
ma na celu podtrzymanie pragnienia wspólnego życia i działania, zjednoczenia w różnicach i różnorodności, aby budować trwały świat pokoju, solidarności i harmonii. Zachęca wszystkie kraje do dalszego promowania pojednania, aby pomóc w zapewnieniu pokoju i zrównoważonego rozwoju, w tym poprzez współpracę ze wspólnotami, przywódcami wiary i innymi odpowiednimi podmiotami, poprzez środki pojednawcze i akty służby oraz przez zachęcanie jednostek do przebaczenia i współczucia.
Organizacja Narodów Zjednoczonych powstała po tragicznych zniszczeniach drugiej wojny światowej, w celu ochrony kolejnych pokoleń przed plagą wojny. Jednym z jej celów jest osiągnięcie międzynarodowej współpracy w rozwiązywaniu problemów międzynarodowych, m.in. poprzez promowanie i zachęcanie do poszanowania praw i podstawowych wolności człowieka dla wszystkich, bez względu na rasę, płeć, język czy religię. W 1997 roku Zgromadzenie Ogólne ogłosiło rok 2000 Międzynarodowym Rokiem Kultury Pokoju, a okres 2001-2010 Międzynarodową Dekadą Kultury Pokoju i Niestosowania Przemocy dla Dobra Dzieci na Całym Świecie.
W 1999 roku Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło Deklarację i program działania w sprawie kultury pokoju, która służy do szerzenia kultury pokoju, równości praw, solidarności, zrozumienia i braku przemocy, tak potrzebnym całej ludzkości, w tym przyszłym pokoleniom.
Deklaracja powstała w wyniku długo utrzymywanej i cenionej koncepcji zawartej w Konstytucji UNESCO – „skoro wojny zaczynają się w umysłach ludzi, to w umysłach ludzi trzeba budować obronę pokoju. ” Deklaracja przyjmuje zasadę, że pokój to nie tylko brak konfliktu, ale także pozytywny, dynamiczny proces partycypacyjny, w którym zachęca się do dialogu, a konflikty są rozwiązywane w duchu wzajemnego zrozumienia i współpracy.
Deklaracja uznaje również, że dla spełnienia takiej aspiracji istnieje potrzeba eliminacji wszelkich form dyskryminacji i nietolerancji, w tym ze względu na rasę, kolor skóry, płeć, język, religię, przekonania polityczne lub inne, pochodzenie narodowe, etniczne lub społeczne, majątek, niepełnosprawność, urodzenie lub inny stan.

Źródło: https://www.comboni.org