ARTYKUŁY

W misyjnej posłudze pewnie nie jednemu misjonarzowi dane jest doświadczać różnych skrajności. Ze mną nie jest inaczej. Przed święceniami, kiedy byłem w Afryce w ramach tzw. doświadczenia misyjnego, na rok wysłano mnie na północ Kenii, gdzie nasze zgromadzenie ma dwie placówki misyjne na pustyni Turkana. Odległość od jednej do drugiej to około 85 kilometrów jazdy po szerokiej piaszczystej, pustynnej drodze. Na całej długości trasy prawie ten sam krajobraz: piasek, kamienie, wiekowe kolczaste krzaki. I ta głęboka cisza. Może się wydawać, że czas tam się zatrzymał. 

Pewien człowiek, jak zwykle co miesiąc, poszedł do fryzjera. Mężczyźni zaczęli rozmawiać na różne tematy, aż w końcu wywiązała się dyskusja o Bogu. „Wie pan – powiedział stanowczo fryzjer – ja nie wierzę, że Bóg istnieje. Gdyby był, to myśli pan, że istniałoby tyle chorób, wypadków, wojen, bólu i cierpienia? Nie mogę sobie wyobrazić Boga, który na to wszystko pozwala”. W tym momencie mężczyzna siedzący na fotelu spojrzał w okno, za którym spostrzegł człowieka z długimi zaniedbanymi włosami i brodą. „A wie pan, ja nie wierzę, że istnieją fryzjerzy! 

Niedoszła wizyta księżniczki Elżbiety, która miała być historycznym wydarzeniem dla Somali Brytyjskiego, przyniosła rozczarowanie, chociaż stała się również pewnym symbolem. Pałac, wzniesiony dla przyszłej monarchini, dziś jest obozem dla uchodźców. W połowie ubiegłego wieku obywatele dawnego Somali Brytyjskiego (dziś Somaliland) otrzymali wiadomość o wizycie ówczesnej księżniczki Elżbiety. Miała to być pierwsza wizyta angielskiej rodziny królewskiej na tym pozostającym pod ich protektoratem terytorium leżącym w Rogu Afryki. Z tej okazji nakazano zbudować w Hargejsie, stolicy kraju, rezydencję, w której miała zatrzymać się dziedziczka tronu brytyjskiego podczas swojej wizyty. 

Chłodny pokój, wygodne łóżko i jadłospis dużo lepszy od naszego w Old Fangak. Nabieram sił. Ponieważ nie należę do osób, które wysiedzą w jednym miejscu przez dłuższy czas, dlatego po dwóch tygodniach takie życie zaczęło mnie męczyć. Oczywiście, jakby mnie ktoś zapytał, czy mogę powrócić do Old Fangak, to na pewno byłbym już na lotnisku. Jednak ucząc się na błędach innych misjonarzy, wciąż słucham starszych, czekam i uzbrajam się w cierpliwość…

Wspólnotową Żeńską Szkołę Politechniczną w Nacala prowadzą Siostry Misjonarki Kombonianki. Mająca niemal dwudziestoletnią historię Wspólnotowa Żeńska Szkoła Politechniczna w Nacala – prowadzona przez Siostry Misjonarki Kombonianki – stała się punktem odniesienia dla całego Mozambiku. Jej celem jest kształcenie kobiet, co w takim kraju, w którym dziewczęta mają problem z dostępem do edukacji na odpowiednim poziomie, jest nie lada wyzwaniem.

Wielki Post trwa a z nim akcja duchowego wsparcia polskich misjonarzy „Misjonarz na Post”. Jak co roku, zapraszamy Cię do wzięcia udziału w tej inicjatywie. Dlaczego? Wielki Post to czas intensywnej pracy dla misjonarzy – muszą odbyć wiele spotkań, spowiedzi czy chociażby rekolekcji. Nasza modlitwa za nich jest bezcenna – trudno tak naprawdę zmierzyć, jak wiele może dać.

Fundacja im. Marszałka Marka Nawry, Wójt Gminy Zielonki, Sołtys wsi Batowice, Koło Gospodyń Wiejskich serdecznie zapraszają na spotkanie pt.: "OD SLUMSÓW DO PASTRZY POKOT" - opowieść o misji w Kenii. 

Zapraszamy studentów i młodzież pracującą na rekolekcje wielkopostne. Na zwykłych rekolekcjach zazwyczaj tylko słuchamy nauk czy uczestniczymy w nabożeństwach a nie ma czasu, by się wyciszyć i trochę spraw sobie przemodlić. Na tych rekolekcjach przez weekend możesz znaleźć  dla siebie przestrzeń na modlitwę i refleksję w momentach ciszy a konferencje będą wprowadzeniami do modlitwy osobistej. 

Młoda chrześcijanka potrafiła przeniknąć do dwóch rywalizujących ze sobą grup etnicznych, które zamieszkują północną Kenię, i pomogła im przezwyciężyć chęć zemsty, a także zapobiec dalszym starciom pomiędzy nimi.

Słysząc słowo styczeń czy luty, większość z Was natychmiast wyobraża sobie śnieg i ferie, ale nie my, Świeccy Misjonarze Kombonianie... Albowiem pod koniec stycznia rozpoczynamy w Mozambiku nowy rok szkolny! W kraju tym jesteśmy obecni na północy, w prowincji Nampula, w wiosce Carapira. A tutaj, można powiedzieć, życie szkołą się toczy!