Beatyfikacja o. Józefa Ambrosolego

Wczoraj, tj. w niedzielę 20 listopada 2022 r. został beatyfikowany o. Guiseppe Ambrosoli, kombonianin. Uroczystość miała miejsce w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kalongo, w Ugandzie. To właśnie w tym miejscu ojciec Ambrosoli posługiwał przez ponad dwadzieścia lat na misji, jako lekarz.

Proces beatyfikacyjny ojca Giuseppe Ambrosoli rozpoczął się w sierpniu 1999 r. w Kalongo, a 7 maja 2004 r. zatwierdzono go w Rzymie pod względem kompletności i jakości dochodzenia beatyfikacyjnego, jeśli chodzi o zeznania i dokumenty. Dziesięć lat później teolodzy zaakceptowali dokument zwany Positio zawierający wszystkie dane na temat kandydata na ołtarze oraz zeznania świadków. Doprowadziło to w grudniu 2015 r do uchwalenia dekretu o heroiczności cnót lub męczeństwie (Decretum Super Virtutibus) naszego współbrata i sługi Bożego, ojca Ambrosoli. Został wówczas uznany godnym nowego tytułu – Sługi Bożego.

W międzyczasie w ugandyjskim Moroto prowadzono dochodzenie w sprawie cudu dokonanego za wstawiennictwem ojca Ambrosoli. Lucia Lomokol, kobieta z plemienia Karimojong, została uzdrowiona z nieuleczalnej choroby. Zostało ono uznane przez komisję lekarską jako nagłe, całkowite, trwałe i naukowo niewytłumaczalne. W roku 2019 Specjalny Kongres Teologów jednogłośnie uznał związek pomiędzy osobą ojca Ambrosoli a uzdrowieniem i cudowny charakter tego wydarzenia.

Całość dokumentacji przedstawiono zgromadzonym biskupom i kardynałom, a papież Franciszek oficjalnie podpisał Decretum Super Virtutibus. Początkowo ceremonia beatyfikacji miała odbyć się 22 listopada 2020 roku, ale z powodu pandemii COVID 19, postanowiono ją przełożyć i tak, na ta uroczystość musieliśmy poczekać jeszcze dwa lata. Przewodniczył jej nuncjusz apostolski w Ugandzie,  abp Luigi Bianco.

Wierzymy, że całe nasze zgromadzenie misjonarzy Kombonianów jest wezwane do przyjęcia odpowiedzialności za uznanie świętości misyjnej ojca Ambrosoli. Nasz współbrat obdarzony był szczególną łaską, którą mógł wyrazić w swojej misyjnej służbie pracując dla dobra miejscowej ludności, z prostotą i dobrocią równą głębi jego życia wewnętrznego.