Misjonarze Kombonianie ZAPRASZAJĄ młodzież szkół średnich na REKOLEKCJE z warsztatami o budowaniu relacji:  WYDOSTAŃ SIĘ Z WIELKIEJ RYBY! Relacje to coś co nas określa. Buduje albo niszczy. Bez nich, bez inwestowania w nie nasze życie jest puste i pozbawione sensu. Umiejętność kształtowania mojej relacji z Bogiem, innymi ludźmi i samym sobą jest decydująca o tym, czy moje życie będzie szczęśliwe i spełnione, czy też będzie samotnością i izolacją, czy będzie realne czy wirtualne (jak relacje).

Był koniec lutego. Popołudnie. Dzień dość zimny. Od kilku tygodni poszukiwałem osoby, z którą mógłbym przeprowadzić wywiad. I tego dnia, idąc od Rynku Głównego ku Bramie Floriańskiej, zobaczyłem Pawła. Siedział na chodniku i co rusz chuchał w swoje dłonie, w których trzymał ołówek i kartkę papieru.

W misyjnej posłudze pewnie nie jednemu misjonarzowi dane jest doświadczać różnych skrajności. Ze mną nie jest inaczej. Przed święceniami, kiedy byłem w Afryce w ramach tzw. doświadczenia misyjnego, na rok wysłano mnie na północ Kenii, gdzie nasze zgromadzenie ma dwie placówki misyjne na pustyni Turkana. Odległość od jednej do drugiej to około 85 kilometrów jazdy po szerokiej piaszczystej, pustynnej drodze. Na całej długości trasy prawie ten sam krajobraz: piasek, kamienie, wiekowe kolczaste krzaki. I ta głęboka cisza. Może się wydawać, że czas tam się zatrzymał. 

Pewien człowiek, jak zwykle co miesiąc, poszedł do fryzjera. Mężczyźni zaczęli rozmawiać na różne tematy, aż w końcu wywiązała się dyskusja o Bogu. „Wie pan – powiedział stanowczo fryzjer – ja nie wierzę, że Bóg istnieje. Gdyby był, to myśli pan, że istniałoby tyle chorób, wypadków, wojen, bólu i cierpienia? Nie mogę sobie wyobrazić Boga, który na to wszystko pozwala”. W tym momencie mężczyzna siedzący na fotelu spojrzał w okno, za którym spostrzegł człowieka z długimi zaniedbanymi włosami i brodą. „A wie pan, ja nie wierzę, że istnieją fryzjerzy! 

Niedoszła wizyta księżniczki Elżbiety, która miała być historycznym wydarzeniem dla Somali Brytyjskiego, przyniosła rozczarowanie, chociaż stała się również pewnym symbolem. Pałac, wzniesiony dla przyszłej monarchini, dziś jest obozem dla uchodźców. W połowie ubiegłego wieku obywatele dawnego Somali Brytyjskiego (dziś Somaliland) otrzymali wiadomość o wizycie ówczesnej księżniczki Elżbiety. Miała to być pierwsza wizyta angielskiej rodziny królewskiej na tym pozostającym pod ich protektoratem terytorium leżącym w Rogu Afryki. Z tej okazji nakazano zbudować w Hargejsie, stolicy kraju, rezydencję, w której miała zatrzymać się dziedziczka tronu brytyjskiego podczas swojej wizyty.